της Σύνταξης
Στις γιορτές δεν γίνονται καλέσματα. Όποιος θέλει, έρχεται να τιμήσει και να ευχηθεί στον εορτάζοντα.
Γιορτή κι η φετινή επέτειος των διακοσίων χρόνων από την Επανάσταση του ’21. Όποιος θέλει έρχεται. Κι έρχονται πολλοί. Αλλά έρχονται, μάλλον, όλοι τους χωρίς ευχές για το ανολοκλήρωτο 1821.
Από την μια είναι αυτοί που συγχαίρουν τους εαυτούς τους για την καταγωγή τους. Προφανώς άκομψη συμπεριφορά αλλά, μετά από τόση αυτοκατάκριση, κομματάκι συγγνωστή. Πίσω από τις επετειακές υπερβολές διακρίνεται, η λαχτάρα για λίγη περηφάνια. Δεν είμαστε δα και του πεταματού οι απόγονοι. Δεν είμαστε,δηλαδή, μόνο οι καρπαζοεισπράκτορες της διεθνούς χρηματοπιστωτικής μαφίας. Επιτέλους, είμαστε από καλή γενιά!
Κι από την άλλη οι χολωμένοι, οι κακότροποι που δεν χωράν στα ρούχα τους. Αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να μεμφθούν τους βαλκάνιους επαρχιώτες και τα γουρουνοτσάρουχά τους. Αυτοί άλλωστε δίνουν τον τόνο εδώ και πολλές δεκαετίες, κάνοντας την τρίχα, τριχιά. Βρίσκουν μάλιστα τα πατήματά τους, διότι κι οι επαναστάτες άνθρωποι ήσαν και μάλιστα όχι αρκούντως διαφωτισμένοι.
Αλλά, διάολε, όταν πας σε γιορτή φοράς τα “καλά” σου και δεν μνημονεύεις τα κουσούρια του οικοδεσπότη. Λες ευχές κι όχι μπινελίκια. Και σε δεξιώνονται στο σαλόνι, όχι στο πλυσταριό.
Αυτά βέβαια ισχύουν για όσους έχουν στοιχειώδη αγωγή. Αλλά μέχρι τώρα τον τόνο δίνουν οι επιστημονικοφανείς απρέπειες, που στο όνομα των προκαταλήψεών τους, αποκαλύπτουν την αδυναμία αυτών που τις μετέρχονται να γιορτάσουν.
Διότι οι γιορτές θέλουν αγκαλιές και φιλιά. Θέλουν κεράσματα και τραγούδια. Θέλουν γιορταστές που δεν ξέμαθαν να πιάνονται χέρι με χέρι σε χορούς κυκλωτικούς. Έτσι αναπαύονται τα πεθαμένα μας και αγαλιούν τα ζωντανά μας.
Οι υπόλοιποι, αυτοί που δεν γεννήθηκαν σ’ αυτό τον τόπο αλλά έπεσαν από τους εκσυγχρονιστικούς ουρανούς, ας μας κάνουν την χάρη, να κρατήσουν την ξινίλα τους και να μείνουν στις μονιές τους. Να καθρεφτιστούν στις οθόνες τους και να διαλέξουν κάτι στο you-tube.
Published by