
Με τη ζωγραφική ξεκίνησα πολύ νωρίς στη ζωή μου.
Από παιδί εικονογραφούσα την ημέρα μου ή τις σκέψεις μου. Τις εκδρομές με το αυτοκίνητο του θείου μου, τους στρατιώτες με πανοπλία στα κάστρα και άλλα θέματα που αποτελούσαν το ανεπίσημο ρεπερτόριο της ηλικίας μου.
Μεγαλώνοντας επισκέφτηκα πολλές πινακοθήκες και μουσεία του εξωτερικού, που τότε μου φάνταζαν μια απίστευτη αγγαρεία και μια ακατανόητη ταλαιπωρία. Σιγά-σιγά, όλες αυτές οι περιπλανήσεις στις αίθουσες άρχισαν να μου γεννούν ερωτήματα υπαρξιακού περιεχομένου. Άρχισα να προβληματίζομαι για την ίδια την καταγωγή μου. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι η Ψωροκώσταινα δεν είναι και του θανατά, ότι έβγαλε αρχιτεκτονική και τέχνη που τα μεγάλα έθνη της Ευρώπης θαυμάζουν φανερά ή κρυφά. Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στις αναζητήσεις μου προκάλεσε η επίσκεψη στην Ακρόπολη της Αθήνας και η ευθεία σύγκριση της με τους βυζαντινούς ναούς της γειτονιάς μου στη Θεσσαλονίκη. Ναοί οι μεν, ναοί και οι δε, φτιαγμένοι από τον ίδιο λαό, αλλά ταυτόχρονα και τόσο διαφορετικοί. Με τέτοιες σκέψεις και προβληματισμούς μπήκα στην ενήλικη ζωή μου.
Τα χρόνια περνούσαν και οι σπουδές μου στη γραφιστική και την εικονογράφηση είχαν περατωθεί. Πέρασα μια μικρή περίοδο στην διαφήμιση, η οποία διεκόπη όταν μου χτύπησε την πόρτα η εικονογράφηση βιβλίων. Βρέθηκα έτσι να συνεργάζομαι με τις εκδόσεις Ακρίτας χάρη στην τυχαία συνάντηση με τον Κώστα Ανεστόπουλο στη Σιμωνόπετρα. Με αυτή τη συνεργασία και τα καθημερινά της τηλεφωνήματα με τον εκδότη κ. Δημήτρη Κόκκινο πήρα το δρόμο μου. Άρχισα σιγά-σιγά να βρίσκω τον εαυτό μου. Ακολούθησαν και άλλες συνεργασίες στα εκδοτικά. Ήρθε η κρίση και αυτές οι συνεργασίες περιορίστηκαν, αν και φιλίες παρέμειναν.
Μια καλοκαιρινή βραδιά βρέθηκα καλεσμένος σε δεξίωση. Είχαν μεσολαβήσει κάποιες εκθέσεις ζωγραφικής σε γκαλερί στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η οικοδέσποινα, αγαπημένη φίλη, θέλησε να με συστήσει ως ζωγράφο σε καθηγήτρια σχολής καλών τεχνών ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Η καθηγήτρια με ρώτησε αρχικά από ποια σχολή καλών τεχνών είχα αποφοιτήσει. Στην αμηχανία μου να απαντήσω, αφού είχα τότε ένα πτυχίο γραφιστικής του ΤΕΙ Αθήνας, σχεδόν μου γύρισε την πλάτη και συνέχισε να συζητά στο πηγαδάκι της.
Παρόλο που δεν πέτυχε αυτή η γνωριμία, εκείνη τη βραδιά άλλαξε οριστικά η πορεία της ζωής μου. Την επόμενη μέρα με προτροπή της Μελίνας, της γυναίκας μου, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στην Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Σε τρεις εβδομάδες ήταν οι εξετάσεις, πέρασα και στην πενταετία αποφοίτησα.
Τώρα πια είμαι κι εγώ ένας πτυχιούχος της Καλών Τεχνών που μπορεί να σταθεί “άξιος” συνομιλητής στα καλλιτεχνικά. Όμως, το μεγάλο κέρδος από τις σπουδές μου είναι ότι αγάπησα τον άνθρωπο και ταυτόχρονα αγάπησα την εποχή μας, το σήμερα. Είδα τον αγώνα και την αγωνία, το μεράκι και τα πάθη που έχουν και οι καλλιτέχνες άλλων πολιτισμών.
Εργάζομαι πολύ στον υπολογιστή, το εργαλείο του σήμερα, εικονογραφώντας βιβλία. Επίσης, ζωγραφίζω στο πανί με λάδια και ακρυλικά, κυρίως αστικά τοπία. Βενζινάδικα, πάρκινγκ, σούπερ μάρκετ, αδιάφορους τόπους μεν, πολυσύχναστους δε τους αποτυπώνω σε στιγμές ησυχίας, την ώρα που ερημώνουν και ησυχάζουν. Γιατί είναι στην ησυχία που μπορεί κανείς να έχει επαφή με το μέσα του ενώ, όσο σύγχρονα είναι τα τοπία που διαλέγω, άλλο τόσο αιώνια είναι και η ανάγκη του ανθρώπου να βρει τον Θεό.
Ο Χρήστος Γουσίδης γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη και ζει ακόμα εκεί.
Ωστόσο, χρειάστηκε να φύγει αρκετές φορές μέχρι τώρα.
Σπούδασε γραφιστική κι εικονογράφηση στο ΤΕΙ Αθήνας.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε Video Art. στο Canterbury του Kent (Αγγλία).Στα πλαίσια δεύτερου μεταπτυχιακού στο Design στο Glasgow School of Art (Σκωτία), πραγματοποίησε μελέτη σχετική με την παραδοσιακή τέχνη και τον σύγχρονο άνθρωπο και πως αυτές οι δύο μπορούν να συνδυαστούν. Στο τέλος εφάρμοσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του και δημιούργησε ένα προσκυνητάρι για ορθόδοξο ναό.
Είναι πτυχιούχος της σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, στο τμήμα Εικαστικών Τεχνών.
Έχει δημιουργήσει 3 κόμιξ κι έχει εικονογραφήσει πολλά παιδικά βιβλία, όπως και τα Θρησκευτικά Δ’ δημοτικού για το ελληνικό σχολείο, αλλά και τα Αρχαία Ελληνικά και για τις τρεις τάξεις του γυμνασίου της Κύπρου.
Έχει πραγματοποιήσει 6 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κι έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές.
Ακολουθεί επιλογή από πρόσφατα έργα του:
Published by